Mutfak penceresinden disariya bakiyoruz... Bak yapraklar dokulmeye basladilar bile diyorum, belki degisik renklerde toplayip bana getirirsin birkac tane... Burnunu cekiyor.. Hava cok sicak.. Cok nemli.. Cok yapis yapis... Ama ruzgar var.. Gunes gokyuzunde ama, gokyuzu grimsi...
Anne bu mevsimin adi ne diyor.. Bu mevsimin adi Roma diyorum..

19 Aralık 2009 Cumartesi

HER OYKU'DE BIR BASARI SAKLIDIR....

Merhaba, ben sizin kalori hesaplarinizla diyetlerinizi ornek beslenme profillerinizi hazirlarken, terazi'den bu mektup gelmis bugun... Hayatta hicbirsey caba gostermeden olmuyor. Burada samimi bir cabayi, direnci ve yenilmeme oykusunu okuyacaksiniz... birgun terazi'de bahar gibi tek bir pantolonu hatira diye saklayacak, ve "ben bunu giyiyordum, hatta dar geliyordu, inanabiliyor musun " diye ara ara cikartip gosterecek arkadaslarina...

Basarmayi hedefledigi icin, kendine soz gecirmeyi basaracak...
...................................................................................................................................................................
Sevgili Mehtap,

sana bir mektup yazdım kendi blogumda.. sonra, acaba "kararsızlara" veya "o tehlikeli dönemeçlerde olanlara" ibret olabilir mi diye buraya da aktarmaya karar verdim.. biraz uzun.. kısaltabilir veya sadece kendine saklayabilir, yayınlamayabilirsin.. sevgi ve saygılarımla..."Sevgili Mehtap, dün gece oturdum, "önce sağlık" etiketli tüm yazılarını çıkarttım.

Hatta; "önce sağlık"başlığına tıkladığımda çıkmayan "2008 tarihli Önce Sağlık" yazılarına da 'manuel' olarak ulaştım... Sonra teknolojiye güvenmeyip (!), diğer yazılarını da ay ay çağırdım blogundan ve tek tek "word" e attım.

Sonra...Sonra bu sabahtan beri de, hem tekrar okudum, hem de düzenledim onları... Fotoları almadım, kestim, başlıkları koyultup ortaladım, sonra bazı "bence" çok önemli yazılarını da koyulaştırdım, altını çizdim, maddeler haline getirdim. Yorumların hepsine girmedim henüz.. Zaten onları ayrı bir dosyada toplayacağım.

Ve gördüm ki; ne çok emek vermişsin, ne çok...

O kadar duygulandım ki...

Hani bir okurun demişti ya, "neden kitap yazmıyorsunuz?" diye... Sen çoktan yazmışsın o kitabı, hâlâ da yazmaya devam ediyorsun. Lütfen, zaman bulursan eğer, bunu düşün. 5-10 kişinin okuduğu bir blogdan, yüzlere, binlere ulaşmanın ve bu sayede yazılan başarı öykülerinin verdiği mutluluk ve gururu paylaş diğer insanlarla da... Acizane bir öneri benimki...

Peki neden mi yaptım, bu "yazılarını" toplama işini? Kendim için! Dönüp dönüp okumaya ihtiyacım olduğu için! Bana bundan başka hiçbir şey iyi gelmediği için!

Sana yazan "Bahar, Funda, Nükhet, Emoş, Güneş ve diğerleri"nden sonra az daha bir başka öykü de benden gelecekti! Ama benimki mazallah "bir başarısızlık öyküsü" olarak kara kalemle yazılmış olacaktı.

Az kalmıştı, çok az! Daha öncekiler gibi; 10 verip 15 aldığım, 20 verip +25 ile kapattığım o "yo-yo diyetler" dönemindeki gibi... Halbuki bu sefer diyet de yapmadım. Gerçekten yapmadım, sadece sağlıklı beslendim, mükafatını da gördüm, 12 kilo verdim. Canım eskisi gibi yemek, tatlı yemek istemiyordu, diyet konuşmayı, düşünmeyi bırakmıştım... Uzun zamandır içimde yaşattığım "Pazartesi=Diyete Başlama Günü" sendromunu çoktaaan geride bırakmıştım... "spor=vakit buldukça yürüyüş ama düzenli değil" şeklinde hayatımdaki eksik parçaydı ama günlük koşturmalarla dengelemeye çalışıyordum...

Sonra ne oldu, ne zaman oldu hatırlamıyorum! Ama ne zaman ki bıraktım, bu sağlıklı yaşam frekansından ne zaman ki ayrıldım(acı olan ne zaman bıraktığımı da tam olarak bilmiyorum) yaklaşık 3.5 ayda 6 kilo geri gelmiş! Başlangıca dönmeme de 6 kilo kalmış...Bloguna bıraktığım bir yoruma cevap vermiştin: "lütfen yenilme, lütfen!" diye ve ben de söz vermiştim "yenilmeyeceğim!"...




Aslında o tarihten sonra kilo almaya devam ettiğim için kendimi sana karşı biraz mahcup hissetsem de, ipin ucunu tamamen hiç bırakmadım, gevşettim ama bırakmadım! Onca işinin gücünün arasında bana ve diğerlerine ayırdığın zaman ve verdiğin cevaplar olmasa, ben çoktan yine 52 beden kıyafetlerime geri dönmüştüm ama hâlâ 48'e devam ediyorum...

Buna sevinilir mi, evet! Ben her durumda şükretmek gerektiğine inandığım için, evet! İyi ki varsın!

Karşılıksız yaptığın çabalarının, tüm emeklerinin mükafatı sana bir şekilde dönecek, buna yürekten inanıyorum. Hakkında hayırlı olanların seninle buluşmasını diliyorum, can-ı yürekten...

Bana gelince; başa döndüm... Zaten tam olarak hiç uygulayamamıştım dediklerini... Biraz senden, biraz eski bilgilerden ortaya karışık bir uygulama idi benimki, belki de bu yüzden bir süre sonra iflas etti... Şimdi en başa, sadece senin "tavsiyelerinle"... Mayıs'09dan yanıma kâr kalan "verilmiş 6 kilom" var, onu da heba etmeden, ilk 2 haftalık listene dönüyorum...
Sevgilerimle.."
19 Aralik 2009'Roma

14 Aralık 2009 Pazartesi

OPPPPPPPPPPPPPPPPSSSSSS....

Bu nasil bir baslik diyeceksiniz gorunce... Gulcin ve babam muhtemelen ayiplarlar, annem gulumser... Ben yine de yaziyorum..
Oppppppppppppppppsssss dedim yazdiklarima goz gezdirirken... Oppsssssssssssssssss… Hem de nasil !

Ustelik FatmaKokdilGokce ve adsiz Canan fark etmis, sizleri ve beni cok nazik bir sekilde uyarmis ama ben yine de uyanmamisim…
“Kalemler Hazir mi?” yazisinin orijinalinde oldugu halde, sanirim bloga tasirken bir hata yapmisim ve kadinlar icin de , erkekler icin de formuldeki yas kismini yok etmisim…

Affedersiniz… Simdi yeniden yapacaksiniz hesaplari ...

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Ben hic "Ah cok yorgunum, cok uykusuzum " filan diye miz miz edecek degilim… Soz verdim ilk gruptan kilo veremeyen kalmayacak... Sonradan gelenlere de, sizler yardim edeceksiniz benim yukumu azaltarak biraz… Bu isin pesini birakmayacagiz…
Simdi toparlayalim tekrar yanlisimi duzelterek bu kez...
Erkekler icin; 66 + (13,7 X kg olarak agirlik) + (5 X cm olarak boy) - (6, 76 X yas)

Kadinlar icin; 655 + (9,6 X kg olarak agirlik) + (1,8 X cm olarak boy) - (4,7 X yas)
Hic fiziksel aktivite yapmayanlar = BMR X 1,2
.
Hafif egzersiz yapanlar (haftada 1-3 kez) = BMR X 1,375
.
Orta dereceli egzersiz yapanlar (haftada 3-5 kez) = BMR X 1,55
.
Yogun egzersiz yapanlar (haftada 6-7 kez) = BMR X 1,725
.
Cok yogun egzersiz yapanlar (hergun gunde 2 kez) = BMR X 1,9

Demis ve birakmistik...
.
Meltem ‘le Mehmet’e donelim tekrar...

Meltem’in 1555 civaridaydi gunluk kalori gereksinimi...
Bankada calisan bir kadin... Bilincli, akilli, bakimli bir insan... Iyi de bir ev hanimi... alisverisi kendi yapiyor, yemekleri o pisiriyor, Mehmet hep cok mesgul cunku... Sadece aksam yemeginden sonra masayi topluyor ve bir de, ayda bir kez buyuk alisveris gununde Meltem’e yardim (!) ediyor...
Meltem ne yaparsa yapsin, beslenme ile ilgili bir okula devam etmedikce hergun nasil 1500 kalorilik yemek yiyeceginin hesabini yapamaz... Yapar da, besinleri karistirmadan yapabilir ancak... Yani turlu pisirmeden, eti, sebzeyi, yagi ayri ayri yerse belki...
Hepsini tartmasi, hepsini hesaplamasi ve hayatini cehenneme cevirmesi gerekir... Olacak is mi...? Degil tabii...
.
Oyleyse ne yapacak... 1500 kalorilik beslenme orneginde ne var ne yok diye ogrenecek... Is yerindeki yemekleri secmeyi bilecek, evde pisirdigi yemeklerde kendi porsiyonunu belirleyecek, bazi gunler 1400 kalori, bazi gunler 2000 kalori alacak ve kilosunu bu sekilde koruyacak. Ayrica hayatina mutlaka ama mutlaka fiziksek aktiviteyi sokacak, boylece bacaklarinin ust kisminda beliginlesmeye baslayan bingil bingil goruntuyle, ciddi bir sekilde sellulite donusmeden mucadele etmeye de baslayacak... .
Porsiyonlari goz karari olcebilmeyi ogrenmeden once, belki minik bir mutfak terazisi alacak Meltem... 100 gram et ne kadardir, 6 kasik makarna kac gram gelir biraz bakacak... Pismis yemeklerin porsiyon kalorileri hakkinda fikir sahibi olacak... donup, porsiyonlarla ilgili yaziya tekrar goz atacak...
.
Meltem sabah kahvaltisini duzenli olarak yapacak. 1 dilim ekmek, 1 dilim peynir hakkini sakli tutarak, 4 zytin, 1 yumurta, 1 kasik bal ve tereyagi ekleyip cikartacak. Domates, salatalik, roka, maydanoz her zaman olacak, Pazar kahvaltisina kimse dokunamiyacak, onlarin evlerinin adeti ne ise ondan hazirlanacak ama olcu kacmayacak.

1500-1700 kalori almasi gereken bir kisinin gunde toplam
.
3 dilim ekmek
100 gram et
6-8 kasik sebze yemegi (yaga dikkat)
4 kasik pilav veya makarna
2 meyve
1,5 kase yogurt
Ara ogun icin iki ceviz veya iki biskuvi,
Diledigi kadar haslanmis sebze veya salata hakki vardir.
.
Mesela Meltem yarin sabah 1 tost yesin ve bir fincan cay icsin.
.
Ara ogunde 1 meyve+ 2 ceviz yesin.
.
Oglen yemegi bankada (corba, havuclu, patatesli tavuk yemegi, salata, ayran). Yemegin patateslerini, havuclarini yesin ama ekmek yemesin.
.
Ara ogunde oda arkadasi evden getirdigi keki ikram etsin, ince bir dilim yesin, ikinci dilime hayir desin + 1 meyve
.
Aksam yemegi 8 kasik sebze yemegi, yogurt, 1 dilim ekmek.
.
Yatmadan once yakin olan kemik kaybini dusunerek 1 fincan az yagli sut icsin.
.
Meltem mesela evde ne pisirsin?

Bakalim porsiyon basi kalorilere ve bu listeyi ya da internetten bulabileceginiz kalori hesaplarini asin buz dolabinizin ustune..;

· Baklagiller 350
· Balık tava 370
· Börek 350
· Yaprak dolmasi (10-12 tane) 300
· Fırında makarna 530
· Kıymalı sebze 190
· Kıymalı karnibahar 187
· Türlü 221
· Kapuska 190
· Sulu köfte 250
· Mantı 341
· Kısır (2 yemek kaşığı) 125
· Patates kızartması (150gr) 330
· Kıymalı patates 250
· Patates salatası (1 kase) 436
· Pilav (pirinç bulgur) 320
· Cacık 80
· Zeytinyağlı lahana dolma (2 tane) 125
· Zeytinyağlı yaprak dolma (2 tane) 125
· Zeytinyağlı taze fasulye 200
· Zeytinyağlı pırasa 225
· Zeytinyağlı biber dolmasi 250 (kus uzumsuz ve dolmalik fistik yoksa)
· Zeytinyağlı bakla 266
· Zeytinyağlı barbunya 328

Hemen hemen hersey var degil mi? Meltem bu Cumartesi evdekilere supriz yapip manti da yapabilir...
.
Mehmet, hem spor yaptigi, hem de gunluk kalori gereksinimi daha fazla oldugu icin, ikinci bir tabak mantiyi yiyebilir ama Meltem yaklasik 700 kaloriyi sadece mantidan alirsa (iki tabak yiyerek) gunun geri kalanindaki ogunlerinde ne yer?
.
Eger bizim ev gibi hic manti pismeyen bir evse onlarinki de, ve birsekilde manti geldiyse bir yerlerden, ya da manticiya gidildiyse Meltem ne yapar bilmem ama Mehtap iki tabagi da afiyetle yer, bir sonraki gun hic ekmek yemez ornegin...
.
Meltem’in bankasinda oglenleri yemek cikar. O bugune kadar farkina varmamistir ama, ornegin gecen hafta ;
Koyun etli sebze haslama, arpa sehriyeli pirinc pilavi, yogurt, demir tatlisi menusunun kalorisi 1570 civarindadir ve Meltem’in gunluk kalori gereksinimi zaten bu kadardir.
Bilmem anlatabiliyor muyum...?
Bu arada kilo vermesi duranlar ve SEVGILI SARA HANIM, lutfen uzulmeyin... Kilo vermenin durmasi cok normal ve beklenen bir surectir. Onun icin hani denize sirt ustu yatip kendimizi suda salinmaya birakmistik ya... Organizmamiz yeni beslenme anlayisimizin gecici bir moda olduguna inanmaya calisiyor sadece... Bu bildigimiz ve bekledigimiz birsey... Gececek... goreceksiniz... Siz kilo almamaya bakin, bir sure kilo vermesek te, olabilir...
Artik sorulari da cevapliyalim ve bakalim bizim Mehmet Bey, ne yiyecek, ne kadar yiyecek...
.
İyi haftalar hepinize...
.
14 Aralik 2009’Roma

10 Aralık 2009 Perşembe

GORUNDUGU KADAR ZOR DEGIL....


Neydi bu hesapladigimiz?
.
Bazal Metabolizma Hizi .. (BMR)
.
Yani, 24 saat icinde yasamin devami icin gereksinim duydugumuz enerji miktari...
.
Cunku biz uyurken de, oturup televizyon seyrederken de, dusunurken de enerji kullanmak zorundayiz.
.
Simdi...
.
Gunluk aktivite miktarimizi goz onunde bulundurarak, almamiz gereken kalori miktarini hesaplayabiliriz.
.
Gecen yazida verdigim formulden buldugunuz deger yani bazal metabolizma hizinizi bu formullerden size uygun olanina uygulayin...
.
Hic fiziksel aktivite yapmayanlar = BMR X 1,2
.
Hafif egzerzis yapanlar (haftada 1-3 kez) = BMR X 1,375
.
Orta dereceli egzersiz yapanlar (haftada 3-5 kez) = BMR X 1,55
.
Yogun egzersiz yapanlar (haftada 6-7 kez) = BMR X 1,725
.
Cok yogun egzersiz yapanlar (hergun gunde 2 kez) = BMR X 1,9

.
Simdi bir prova yapalim bakalim.


Diyelim ki, 46 yasinda 57 kilo, 1,56 boyunda bir kadin.

655 + (9,6 X 57) + (1,8 X 156) – (4,7 X 46) =

655 + 574,2 + 280,8 – 216,2 = 1293, 8

655’i neden koyu yazdigimi soylememe gerek yok sanirim... Yoksa var mi?
Bu kadin, bankada calisiyor olsun, ismi mesela Meltem olsun, isine arabayla gidip geliyor olsun, hic spor yapmasin ve ev islerine de haftada 1 gun yardimci aliyor olsun.
.
Oyleyse Meltem Hanim’in GUNLUK KALORI GEREKSINIMI = 1293, 8 X 1,2 = 1552 , 56
.
Karisik gibi duruyor ama degil...

Bizler her ay oturup yuzlerce fisi vergi iadesi icin alt alta yazip toplamis bir milletin insaniyiz... 3 tane carpma, iki toplama, bir cikartmadan mi gozumuz korkacak...


Hadi bir prova daha yapalim...
.
55 yasinda, 1.70 boyunda, 85 kiloluk bir erkek olsun karsimizdaki. Universitede ogretim uyesi olsun...Haftada iki gun tenis oynasin, 1 gun de aletli jimnastik yapsin mesela... Ismi de Mehmet olsun...
.
Hatirlayin, 85 Mehmet Bey’in kilosu, 170 boyu, 55 te yasi..
.
66 + (13,7 X 85) + (5 X 170) – (6,76 X 55)=
.

66 + 1164,5 + 850 – 371,8 = 1708, 7
.
Haftada 3 gun egzersiz yapiyormus Mehmet Bey...
.
Oyleyse Mehmet Bey’in GUNLUK KALORI GEREKSINIMI 1708,7 X 1,55 = 2648, 485
.
2650 kalori diyelim biz... Ye ye bitmez... Dusunun Mehmet Bey, ihtiyacindan ne kadar fazlasini yiyor olmaliki, pantolonlarina sigamiyor, kendini sisman buluyor ve verecegi 8-10 kiloyu bir turlu veremiyor...
.
Diyelim ki Mehmet Bey’le Meltem hanim evli olsunlar...
.
Eeeeeeeee Doktor hanim derlerdi herhalde bana, Biz simdi ayni seylerin pistigi bir evde, ustelik ikimiz de birer ogunu disarda yemek zorundayken, ustelik 16 yasinda 1 kiz, 10 yasinda 1 oglan cocugumuz varken (ikisi de yetisme cagindalar ama cinsleri farkli !) nasil hesaplayacagiz yani 2648, 485 kaloriyi ?

????????????????????????????????????????

Hadi 1550 kaloriyi bildik diyelim, 2, 56 kaloriyi nasil hesap edecegiz?

?????????????????????????????????????????

Askolsun Meltem hanim, e pes yani Mehmet Bey diyecegim ben de.. Bizim parmak izciler ne gune duruyorlar...? Onlara gideceksiniz, pazartesi brokkoli, sali kibrit kutus kadar peynir, carsamba domates corbasi diye yazacaklar, her 15 gunde bir sizi tartacaklar, siz kilo olarak ta, cuzdan olarak ta hafifleyip evinize doneceksiniz...Sonra kibrit kutusu kadar peynir, iki kofte kadar et yemekten icinize fenalik gelecek, suratinizi asip keyifle tatli yiyenlere bakacaksiniz, Kizilay’da doner ekmek yemek dunyanin en gunah isi gibi gelecek, sonra birgun yaa Allah, yer misin yemez misin diye bir baslayacaksiniz yemek yemege, uzaktan baktiginiz her gunun askina 2 tabak hesabi 3 ayda geri alacaksiniz kilolari ama paranizi ve zamaninizi hic sorgulamayacaksiniz...


Oyle mi?

Oyle degildir herhalde...

Siz, her benim diyen ulkenin sahip olamayacagi guzellikte bir mutfak kulturune, ilahi tatlara sahip bir ulkenin insanlariniz...

Sadece corbalarinizla kitaplar dolar, zeytinyaglilarla, tatlilarla ansiklopediler yazilir...

Bakmayin siz kremali brokkoli corbalari pisirip, tiramisudan baska tatlilari yemeyenlere...

Ravioli yiyerek buyumus gibi, o canim mantilara “ayy valla reflum var, dokunuyor bana manti” diyenlere, binbir cesit tane tane dokulen pilavi unutup, risotto lapasi yiyenlere, Pide-kebap kulturunu kucumseyenlere bakmayin siz...

O kebapcidaki muhurlu gozlu garsonun adi Ali olmasa da Fabio olsa mesela, Ahhhhhhhh Pizza demek yerine Ahhhhhhhhhhh kiymali pide, etli ekmek, ahhhhhhhhhh Roma kebap diyor olurlardi belki, domates soslu, mozzarellali pizzaya da burun kivirirlardi ama simdi konumuz o degil...

Konumuz Mehmet Bey’in ve Meltem Hanim’in, farkli yaslardaki cocuklarini da dusunerek, yasamlarini kalori hesaplari uzerine kurmadan, agizlarinin tadini kacirmadan, sucluluk hissetmeden, keyifle, istediklerini yiyerek yasamalarinin yontemlerini ogretmek...

İstediklerini yiyerek mi...? Borek, su boregi, puf boregi, sigara boregi, cig borek mi yani ?

Elbette...

Karniyarik, pilav, dolma, kuru fasulye...? Tabii ki?

Muhallebi, sutlac ? Evet... Ustune 1 top dondurma desem kizarsiniz simdi degil mi?

Hayir kizmam, ustunu biraz yakmayi unutmayin sutlacin...

Krem karamel?

İsterseniz yiyin, ben kazan dibini tercih ederim...

Cocuklar fast food istiyorlar bazen... Onu da mi?
Onu da... Ekmek icindeki kofteden baska birsey degil ki o da... Ben duruyorsa hala Tunalidaki Inegol koftesini, ya da Sultanahmet koftecisindeki izgara kofteyi tercih ederim ama fast food da oyle o kadar ocu degil sonucta...

Yani ne istersek yiyecegiz oyle mi?

Evet Meltem Hanim, evet Mehmet Bey, ne isterseniz yiyeceksiniz ama her istediginiz zaman, her istediginiz kadar yemeyeceksiniz...

Akilli, bilgili, uygar,sorumluluk sahibi insanlar olarak kendiniz ve cocuklariniz icin uygun bir beslenme modeli sececek ve porsiyon ayarlamayi ogreneceksiniz...

BUNU, GUNLUK KALORI GEREKSINIMIZE GORE AZALTIP COGALTARAK, KILO VERMENIZI DURDURARAK YA DA KILO ALARAK YA DA KILO VEREREK YAPACAKSINIZ...

Onun icin aylardir burada benimlesiniz oyle degil mi?

Oyle degil mi...?

Hadi yapin hesaplarinizi... Mezuniyetinize cok az kaldi... Dayanin biraz daha...

10 Aralik 2009'Roma

P.S: Hani hayatimdaki yukleri kaldirmaya calisiyorum demistim ya... Sizlere anlatmak icin sabirsizlaniyorum olanlari... Sadece hersey cok ustuste bindi ve biraz fazla yoruldum... Antonio ve Federico bilgisayara el koydular, el bebek, gul bebek nazladilar beni... Iyi oldugum zaman da yapin boyle dedim... Ama bu arada yazim inanilmaz derecede gecikti... Bu sefer oyle olmayacak...

P.S 2: Yazmistim, tekrar yaziyorum... Ben su anda yazdigim herseyi benimle aylardir burada olup bu programi izleyen sinifin ogrencilerine yaziyorum... Hemen hepsi baslangic kilolarinin enaz % 7-10'unu verdiler... Yeni gelenler ilk haftadan baslasinlar lutfen...

P.S3: Gecen hafta bir konudaki israrim ve inadim uzerine, bolum baskani bana sen doktor musun yoksa muhasebeci misin dedi... Yazdiklarima baktim da, hani neredeyse diyecegim geldi...

1 Aralık 2009 Salı

KALEMLER HAZIR MI?

Dikkat edin bakin, beslenme konusunda konusmamasi gerekip te, cenesini tutamayanlarin buyuk bir cogunlugu, soylediklerine biraz olsun icerik katabilmek icin bazi kavram ve kelimeleri cokca kullanirlar…

Ornegin antioksidanlar her derde devadir onlara gore… Ozellikle anti-aging (yaslanmayi geciktirici) olarak kullanilmasini onerirler… Bir yere kadar dogrudur da soyledikleri… Ama antioksidanlar iki ucu keskin bicak gibidirler ve tipki asiri spor gibi, dogru yer ve zamanda kullanilmadiklarinda, yaslanmayi hizlandiran rol oynarlar..

Bizim parmak izi uzmanlari ise, bu konulari arastiracaklarina, doktorculuk oynamayi tercih ederler... Anemi filan tedavi etmeye kalkarlar...
Metabolizma da iste bu agizlarda ziyan edilen bir kavramdir...
Nedir bu metabolizma?
Metabolizma enerji olusumunu saglayan biokimyasal mekanizmalarin bir butunudur. Bu mekanizmalar, besinlerin icinde kapali tutulan enerjiyi aciga cikartma rolunu ustlenirler ve hucrelerin gereksinimine gore de, var olan enerjinin dengeli bir sekilde kullanilmasini duzenlerler.


Bu durumda, METABOLIZMA HIZIMIZI ARTIRMAK ICIN VUCUDUMUZDAKI ENERJI KULLANIMINI ARTIRMAMIZ GEREKIR...

Metabolizma hizi 3 temel olaya bagli olarak sekillenir;
1) Bazal metabolizma hizi
2) Besinlerle birlikte olusan enerji birikimi
3) Fiziksel aktivite

En basit haliyle “bazal metabolizma” , yasamin devami icin gereksinim duydugumuz temel enerjiyi 24 saatlik sure icinde harcama hizidir. Hatta daha da basitlestirirsek; yasam fonksiyonlarini devam ettirebilmek icin gereken en dusuk enerji miktaridir. Saglikli ve hareketsiz bir yasam suren eriskinlerde, toplam enerjinin yaklasik % 60-75’i bu nedenle kullanilir.

Fiziksel aktivite ve kas kitlesinin artmasi metabolizma hizi icin cok guclu bir uyaridir. Yani kas kitlemiz arttikca, enerji tuketimimiz de artar. Cunku “kas” yasayan ve harcayan bir kitledir. Enerji gereksinimi, yag dokusuna gore 10-15 kat daha fazladir...
Yani?
Yani?
Yanisi su... Vucudumuzda cok yag varsa az enerji harcariz...



YANI METABOLIZMAMIZ YAVASLAR...

YANI SISMANLIK YAVASLAMIS METABOLIZMANIN SONUCU DEGILDIR, SISMANLIK SONUCU METABOLIZMA YAVASLAR...

Metabolizma hizi 60 yasindan sonra goreceli olarak azalmaya baslar.


Vucut isisindaki 1 °C’lik yukselme, bazal metabolizmayi % 13 oraninda artirir. Yani soguk iklimlerde yasayanlarda yaglanma daha kolay olur.

Elbetteki hormonal degisiklikler, gebelik, emzirme herbiri teker teker metabolizma uzerinde etkilidirler.

Stress ve anksiyete metabolizma hizini artirirken, sedatifler ve anti depresanlar metabolizma hizini azaltir.

ACLIK; METABOLIZMA HIZINI %20 AZALTIR.

Yani?

Yani?

Yanisi su, anlamsiz aclik diyetleri (!), tek sebze, tek meyve adiyla onerilen zayiflama receteleri, butun guc ac durup, sonra salata yemeler filan, hem metabolizmaya ciddi bir sekilde zarar verirler, hem de insani bikkinliga, bezginlige ve keyifsizlige suruklerler...

Hadi hesaplayalim bazal metabolizma hizimizi:

Hazir mi kalemler?


Erkekler icin; 66 + (13,7 X kg olarak agirlik) + (5 X cm olarak boy) - (6, 76 X yas)

Kadinlar icin; 655 + (9,6 X kg olarak agirlik) + (1,8 X cm olarak boy) - (4,7 X yas)

Simdi hesabinizi yapin, bir kenara yazin ve gunluk kalori ihtiyacinizi belirlemek icin beni bekleyin...

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
..
.
.
.
Bu arada sizlerin de bayraminiz kutlu olsun... Varliginizi bu kadar zarif bicimlerde hissettirdiginiz icin, hepinize teker teker sevgilerimi yolluyorum...
Ilk firsatta son 3 yaziya birakilan sorulara da cevap yazacagim...

P.S: sanki anfide ders verir gibi yazmisim ama, bu kadar ruh daraltan bir konu, baska nasil anlatilir bilmiyorum...

1 Aralik 2009’Roma

27 Kasım 2009 Cuma

BAYRAM MISAFIRI....


Yarin sagnak yagmurlu diyor hava raporu… Giysilerimi seciyorum… Sutlu kahve rengi etek ceket, cikolata rengi kazak, aci kahve rengi cizme canta… Leopar desenli minicik bir fular, magazadan hediye verdikleri… Berrin’in leopar desenli sandaletlerine nispet…

Yarin cok yogun bir gun… 9 ayin persembesi bir arada… Sabah poliklinikteyim, sonra bir toplantiya katilacagim, yeni aldigimiz divani eve getirecekler, Federico’nun arkadaslari bizim evde odev yapacaklar, aksamustu once bir arkadasimin muayenehanesine onun hastalarina konsultasyon icin ugracagim, sonra kendiminkilere bakacagim...

Herhangi bir gun iste...Her gunku seyleri yapacagim...

Sabah saat 11’de ilk grup hastayi gormus olurum, hemsireye “odanin havasini degistirelim biraz” derim... Bu ben kahve icmeye gidiyorum demektir... Herkes gibi makineden icmem kahvemi...Hastanenin kafeteyasina giderim... (burada ismi “bar” dir). İki dakika bile olsa otururum... Mutlaka yanima birileri gelir...Iki cift laf ederim ve donerim yine isimin basina...

Yarin kahve molami kucuk bir kiz cocuguyla birlikte verecegim... Ona isterse, taze meyve suyu ve boga gozu denilen, ici cukulata kremasi dolu kurabiyelerden ikram ederim... Tatli sevmeyen bir cocuktur... IIII-IH der hayir yerine... Buyuk olasilikla zayif omuzlarini silkeleyip III-IIH diyecek yine...

O yanima gelecek...Ustunde robasi firfirli, yunlu kumastan bir elbise, zincir zapli, uzerinde mandalin desenleri olan bir canta, turuncu mandalin desenli coraplar olacak...
“Elbisen ne guzel” diyecegim...”Annem dikti diyecek, patronunu beraber cikarttik Burda dergisinden, coraplarimla cantami amcam Paris’ten yolladi, papatya tokami da obur amcam Japonya’dan getirdi, ama Gulcin’inki daha guzel...

Ne var ne yok sizin evde? diye soracagim...
Avucunu acacak, icindeki isil isil altin lirayi gosterecek... “Bak bunu babannem verdi bu sabah elini opunce, dedem de para verdi diyecek...”

Cantasindan opal, pembe beyaz cizgili bir mendil ve bir tomar bayram karti cikartacak... “Bak ne cok kart geldi, gordun mu” diye gosterecek, gozleri isil isil... “Sen bayram karti yolladin mi diye soracak merakla”... IIII-IH diyecegim... Mail de yollamadim... “Mail’de ne demek?” diyecek, Bosver diyecegim...

Sandalyede ayaklarini sallayarak oturacak... Okulunu, arkadaslarini, babannesinin bayramda niye kurban kesildigini anlattigini, bayramdan once eve gelip tatlilar hazirlayan yardimcilari, kendi eliyle su icirdigi kurbanin etini yemege dayanamadigini, annesiyle babasinin bu konuda hic israr etmediklerini anlatacak...

Omuzundaki minicik delikli, turkuaz boncuga takilacak gozum... Baktigimi gorunce, “bu babaminmis, bak 7 tane deligi var, yani basi temsil ediyor, kotuluklerden koruyormus” diyecek...Keske bu kadar kolay olsa kotuluklerden korunmak diye dusunecegim ama soylemeyecegim...

“Ben gidiyorum artik diyecek, annemle babam merak eder”... Egilip cilli burnunu opecegim... “Sen bize gelecek misin ? diye soracak, evde oklavadan cekme tatlisi var, sen severmissin cok, babam soyledi”...

Tatli sevmem genelde ama oklavadan cekmeyi cok severim gercekten de... Encok da, tepsi kenarlarini, biraz kuru olan kisimlarini severim...Canim cekecek birden bire cocuklugumun bayram tatlisini... Vitrinde gumus tepside duran likor kadehlerini, cikolata kasesini, her zil sesine coskuyla kosan sevincimi ozleyecegim, burnumun diregi sizlayacak...

III-IH, diyecegim kisaca...

Cantasina 5 euro koyacagim, Federico’nun da bayram harcligi o kadar... Bu nasil bir para diye soracak avucundakine bakip...

Bu senin birgun yasayacagin ulkenin, o gunlerdeki parasi diyecegim...
Sag ayagini biraz ice basarak uzaklasacak... Cop gibi bacaklari icimi burkacak biraz... Duzgun bas ayagini diye seslenecegim arkasindan...

Annenle babana da saril benim icin... Cok saril, birakma ikisini de diyecegim...

Bu bayram, kendim kendime ziyarete gidecegim....

23 Kasım 2009 Pazartesi

METHAP'IN KURAL OLMAYAN KURALLARI...



Komsunun kucuk kizi Alev, onu alip bize gotururum umuduyla balkonda donusumu bekliyor… Daha uzaktan golgemi secer secmez, Mettak, Mettak diye beni cagirmaya basliyor… Uzunca bir sure adim Mettak olarak kaliyor o yillarda…
Mekap ayakkabilari cikiyor Turkiye’de… Epeyi bir mucadele veriyorum bu sakaci cocuklarla… Sakadan cok iyi anlayacagim daha o yillarda belli oluyor (!) ve dizlerinde ani olarak ayak izlerim kaliyor bir cogunun…

Cok zaman gecmeden, yeni bir cocuk daha ekleniyor, bizim eve gotulmeyi bekleyen… Cogunlukla dayak yemis, sumukleri akmis olarak paspasin uzerinde aglayarak bekliyor beni…Eve goturuyorum, mendil veriyorum, bizim evde her zaman bulunan kurabiyelerden, keklerden bir tabak hazirliyorum… Mettap diyor o da bana… Surekli vurmaktan, kirmaktan, kafa atmaktan, carpmaktan, patlatmaktan soz ediyor… Isadami olmus annemin dedigine gore… Simdi karsilassak ne o beni tanir, ne ben onu hatirlarim…

Sonralari Gulcin bana durduk yerde Mucos, demeye basliyor. Teyzelerimse Mettos ismini uygun goruyorlar,
Bircok kisi redense bana Meltem diyor… Bolum Baskanim Prof. Sema Yavuzer, benim ismimi herkesten daha guzel soyluyor. Onun insani onlugunun dugmelerini hemen ilikleyip, kendine ceki duzen vermene davet eden ciddi ama yakin tavri ile, kizgin oldugu zamanlarda bile “h” harfini vurgulayarak “Mehtap’cim” demesini cok seviyorum…

Italyan’lar ne adimi soylemeyi, ne de yazmayi ogrenebiliyorlar… “h” harfi olmayan alfabeleri yuzunden adimi “Metap” olarak telaffuz ediyorlar ve her zaman ama her zaman “Methap” olarak yaziyorlar… Ben bile bazen adimi sorduklerinda kendimi “Metap” derken buluyorum ve kendime inanilmaz kiziyorum…
Yakin arkadas sinifindakiler ise Italya'da cok yapildigi gibi, ilk hecesini soyluyorlar adimin... "H" harfi olmadigini icin de bu sadece ve sadece "Me"... Inanilmaz ama bana boyle seslendiklerinde donup bakiyorum...

Iste sevgili Ferat’in kendisinin de tahmin ettigi, siradan bir yazi hatasi beni bu kadar eskilere goturdu, anilarimi canlandirdi ve gulumsetti…

Simdi bakalim neler ozetlemis Ferat…

Methap’ın 12 Altın Kuralı1.

1.Öğrendiğimiz diyet değil sağlıklı yaşam için zevkle yeme kültürü

2. Vücudunuzu sevin•
İnsan kendisi ile barışık olmalı ve sevmeli. Vucunuzu sevin derken sadece fazla kilolarınızı sevin demiyoruz tabiki. Vucudunu seven bir insan kanında fazla şeker ve kolesterol istemez. Vucunu seven insan yüksek tansiyonun yavaş yavaş beyninin bir et parçasına dönüşmesini istemez. Vucudunu seven bir insan iki üç merdiven çıktıktan sonra nefes nefese kalmak istemez. Sonuç itibari ile kendimizi ve vucudumuzu seviyorsak eğer ona iyi davranmalı ve ona en iyi formu vermek için emek harcamalıyız.

Yanlız, bunu söylerken 90-60-90 ölçülerden yada üçgen vucutlu ve 6 katmanlı karın kaslarından bahsetmiyorum. Burada bahsettiğim sağlıklı bir insan vucudu, tastakır kuru bakır bir manken bozuntusu vücudu değil.

3. Mehtab’ın kitabında suçluluk yok.• Bazı şeyleri fazla kaçırdığımızda hiçbir zaman suçluluk duymayacağız. Onun yerine fazladan kaçırdıklarımız için bir 10-15 dakika daha spor yapmalı yada bir öğün yeşil çorba yemeliyiz.

4. Ara öğünleri hiçbir zaman kaçırma.• Ara öğünler bir sonraki öğüne 1 saat kalana kadar yenebilir. Eğer daha az var ise bir sonraki öğün biraz öne çekilmeli ama ara öğün kaçtı diye öc alınmamalı.

5. Geri kalanı sebze ile doldur. • Yediklerimizden doymadığımız hissi duyuyorsak, yeşil yapraklı ve bol sulu sebzeler ile arayı kapatmalıyız

6. Az çeşitten çok yemek yerine çok çeşitten az.• Bir şeyden çok yemek yerine birkaç şeyden az az yiyerek öğünlerimiz zenginleştirilmeliyiz

7. Tartılmak yok.• Kesinlikle hergün tartılmamalı, en sık olarak haftada bir olabilir eğer ilk 6 haftayı tamamladıysanız

8. Canınız istiyorsa vücudunuz istiyorsa kaçmak yok.• Canınızın çektiği bir şeyi besin yapısına baktıktan sonra kesinlikle yemelisiniz. Mesela canınız baklava istedi. Bir kaç hafta bir tepsi baklavayı hayal etmek yerine. Bir ara öğününüzde bir dilim baklavayı yiyerek özleminiz büyümeden dizginleyin. Ama kesinlikle suçluluk duygusu hissetmek yok.

9. Ne kadar emek o kadar zevk ve sağlık• Öğünlerinizi hazırlarken yada seçerken özen gösterin. Mümkünse önerilen seçenekleri anlayıp kendi seçeneğinizi yaratın. Yediğiniz şeyleri zorunlu olduğunuz için değil istediğiniz için yiyebilmelisiniz. Mesela ben 4 kuru kayısı ve 8 bademden oluşan ara öğünüm ile nutella sürülmüş yarim dilim ekmek (50 calori) ve bir küçük elmadan oluşan ara öğünüme hastayım.• Yeşil çorbayı damak tadınıza göre değiştirerek hazırlayın. Kural 8’i hiç unutmayın. Mesela eğer yeşil çorbayı pişirerek yiyorsanız, soğan katmayı deneyin. Hatta çok az salça bile katabilirsiniz. Ayrıca en sevdiğiniz baharatlar ile süsleyin ve onu özenle hazırlanmış güzel bir yemeğe dönüştürün. Özellikle sindirim sisteminden şikayetçi arkadaşlar yeşil çorba konusuna özen gösterip kendlerinii ve sindirim sistemlerini büyük bir dertten kurtarabilirler.

10. Vucudunuzu şaşırtın.• Yediklerimiz hiç bir zaman iki gün üst üste aynı olmamalı. Vucudunuzu hep şaşırtmaya çalışın. Kolay diye hep aynı ara öğünü uygulamayın mesela.

11. Toplam kalori değil çeşitlerin kalorilerisine dikkat etmeliyiz.• Yediklerinizin kalori toplamına bakmak yerine kullandığınız malzemelerin teker teker kalori değerlerini düşük tutun. Mesela dilimi 130 kalori bir ekmek yerine, dilimi 45 calori bir ekmek tercih edin. Aynı mantığı diğer yediklerinize de uygulayın. Ayrica sindirimi emek isteyen yiyecekler şeçin, mesela lifli sebzeler, kereviz, marul, yeşil soğan, bol yapraklı sebzeler, vs.

12. Ne zaman başınız sıkışsa cevabınız yeşildir. • Yani baktınız doymadınız bir şey yemek istiyorsunuz, o zaman cevabınız yeşildir. Mesela yeşil yapraklı sebzeler yada bol su içiren sebzeleri götürün, mesela hıyar, kereviz sapı (Amerikan krevizi), yada marul. Burada özellikle dikat etmeniz gereken nokta kökümsü sebzelerden uzak durmak.Mesela patates, havuç, ve turp gibi sebzeleri salata niytetine tüketmemeye çalışın. Yani yediğiniz sebze toprağın altından geliyorsa, sebze olarak değil karbonhidrat olarak tüketilmeli.

Ferat Sahin

Trabzonspor'lu Ferat..:)

Sevgiyle..
------------------

Sevgili Ferat, size de tesekkurler ve sevgiler…
Olaganustu bir ozet olmus…
Bana soyleyecek hicbir sey kalmamis… Soylediklerimi bu kadar iyi algiladiginiz icin nasil mutlu oldugumu tahmin edemezsiniz…

Pazartesi yazacagim ve metabolizmadan konusacagiz demistim…
Sevgili Yasam kocu Cigdem’le uzerimdeki agirliklari kaldirmaya calisiyoruz ve ben biriktirdiklerimden bir anlamda kurtulmaya calisirken, uzerime yeni yukler bindirmemeye ozen gosteriyorum… Buna yapacagim dediklerimi ertelemek te dahil…

Onun icin, Pazartesi demistim, pazartesi yaziyorum
Ama nasil yaziyorum…?

Eve geldim, internet calismiyor… Olsun, telefonum var… Supriz!
Onun da baglantisi kesik…

Soz verdim yapacagim… Komsunun internet baglantisini wireless olarak bizim evden kullaniyorum ama sinyal cok zayif. Federico’nun odasinin kapisinda, koridorda tek bir kosede aliyor ancak. Orada yere oturmus bir sekilde yaziyorum… Yarin umarim internet sorunum cozulur… Cunku yeterince sirt ustu yuzdunuz… Artik metabolizma hizimizi hesaplayip, kendimizi iyice bir silkelemenin zamani geldi…
Siz yarin sabah tartilin ve kalemi kagidi elinize alip lutfen burada olun…

Hepinize simdiden keyifli bir hafta diliyorum… Butun zamanlarin en guzel sarkilarindan birine Teoman yorumuyla birlikte...
.
.
P.S: Yazinin adina gelince... Ben kural olmayan kurallari "secim" olarak adlandiriyorum... Umarim siz de...

23 Kasim 2009’ Roma

20 Kasım 2009 Cuma

FAME....

Birkac yil once bir arkadasima Ankara’daki bir adresi tarif ederken, “ADAM magasini gectikten sonra iki sokak otede” demistim... Gulmekten iki buklum olmus, “Askolsun Mehtap, kac dil bilen kadinsin, o oyle mi okunur, EDIM o magazanin adi” demisti..

O gunden sonra benim kisisel sozlugume adamlar ve edimlar .olmak uzere iki ayri kelime ve kavram yerlesti... Yani baska bircok sinifa da ayirdigim erkekleri, “kendi hayatlarina ve hayatlarindakilere sahip cikabilme yeterlilikleri, sevgiyi algilama, duygularini ifade edebilme kapasiteleri, bakimliliklari, corap-ayakkabi-pantolon, kemer-ayakkabi-pantolon uyumlari, berberleri ile olan iliskileri ile filan da degerlendirerek adam gibi adamlar ve edim gibi adamlar olmak uzere de siniflamaya basladim...

Bu arada Turkiye’de magaza adi verirken de, acaba hangi dilde okusam diye dusunmeden gecemedigimi de ekleyeyim...

Siz bu yazinin basligini hangi dilde okudunuz?



FAME... Eger “feym” diye okuduysaniz, san, sohret, pariltidan soz eden bir yazi bekliyor olmalisiniz..


Italyanca okursaniz eger, “fame”, aclik demek...
Aclik...



Bugun 17.000 bebek daha yeterli beslenemedikleri icin olduler...
Dunya uzerinde 1 milyar kisi ac...

Dupeduz, basbayagi, yasam fonksiyonlarina yetecek enerjiyi alamaiyacak kadar yoksul ve ac...

Bir de obur yuzu var dunyanin...

Yani cok tok, asiri tok, yasam fonksiyonlarini riske sokacak kadar tok yuzu dunyanin...

Oyle ki, bu asiri toklugun yarattigi “obesite” bir pandemi duzeyinde ve “GLOBESITA’” olarak adlandiriliyor. Obesitenin yarattigi risklerle iliskili hastaliklar, olum nedenleri arasinda ilk siraya yukseliyor...Metabolik sendrom ve diabetli sayisi inanilmaz bir hizla artiyor...

Sismanlik konusunda elbetteki genetik faktorler cok onemli ama cevresel faktorleri, yemek yeme ve pisirme aliskanliklarimizi, kendi yanlislarimizi ogrettigimiz cocuklarimizin omurlerinin kisaldigini da aklimizda tutmamiz, hayatimizi “bir parca izgara et biraz sebze kiskacina sokmadan, onemli ve cok zengin mutfak kulturumuzu kaybetmeden, istedigimizi yiyerek saglikli kiloda kalmanin yolunu ogrenmemiz gerekiyor...

Artik su kafasina gore yavaslayan metabolizmadan konusmanin vakti geldi galiba...
Size bir sir vereyim hemen...

Metabolizmamiz yavasladigi icin sismanlamiyoruz, biz sismanladikca metabolizmamiz yavasliyor...

Bu konuda biraz dusunurseniz, neden sismanlar, zayiflardan daha az yerler ve sisman kalirlar sorusuna cevap verebilirsiniz sanirim...

Bu yaziyi Roma’da gerceklestirilen FAO (Dunya Gida Guvenligi Zirvesi) nedeniyle yaziyorum... Ne FAO baskani Jacques Diouf’un pijamalar icindeki aclik grevi, ne belediye baskani Gianni Alemanno’nun ona verdigi sembolik aclik destegi bu konuya yeterince ilgi uyandirabildi. Kaddafi’nin kendisini eslik eden hosteslere verdigi 50 euro’luk harclik ve Kuran-i Kerim hediye etmesi birer satirla butun gazetlerde yerini aldi. Roma’da trafik alt ust oldu.

Ben bu konuyla ilgili okuduklarimdan yepyeni seyler ogrendim... Dunyada et tuketimi artiyor. Et uretimi cok su tukettiriyor ve cok fazla artik birakarak onemli bir doga kirlenmesine yok aciyor, tarim arazileri azaliyor ve buna bagli olarak tahil ve sebze meyve fiyatlari artiyor. Zaten sebze ve meyvenin kutulanmasi ve nakli, ete oranla cok daha zor oldugu icin de, uretim daha da cok ete kayiyor. Bu toplantidaki konusmacilardan biri haftanin bir gunu, hic hayvansal protein icermeyen yemekler yenmesini oneriyordu. Bana cok akla yakin geldi ve sut haric olmak uzere bunu bizim evde uygulamaya karar verdim.

Persembe gununu hayvansal protein icermeyen gun olarak ilan ettim...
Bugun oglen izgara kabakli bir sandvic, aksam da etsiz nohut ve pilav vardi bizim evde...
Uzerinde dusunun derim...

Pazartesi gunu metabolizma ile ilgili konusalim... Sevgili Ferat’in hazirladigi, beni cok mutlu ederek gulumseten “METHAP’in kurallari uzerinde de biraz duralim, sorulariniza da cevap verelim diyorum ben... Methap'i niye koyu renkle yazdigimi da anlatacagim o zaman...

Oyleyse gorusmek uzere, iyi hafta sonlari hepinize....

20 Kasim 2009’Roma

13 Kasım 2009 Cuma

ZARFIN ICINDEKI ORMAN...

Once Saglik grubunun icinde kendiliginden olusan sinifin baskan yardimcisi Delfina, bana hergun ufak bir mesaj yollayip nasilsin demeye baslamisti... Iyiyim diyordum... Anneler gunu gecmisti, Turkiye'ye gelmeye hazirlaniyordum... Birgun biraz mahcup bir tonla, "sana birsey yollamistik, galiba gelmedi, yoksa bize yazardin diye dusunuyorum" dedi...



Almamistim hicbirsey... sonra ikimiz iki taraftan kosturmaya, benim icinde ne oldugunu bilmedigim bu zarfin akibetini anlamaya calistik. DHL'e telefon telefon ustune derken aksam eve geldigimde bir zarf buldum nihayet...

Hemen actim...

Zarfin icinden bir orman cikti... Hayatimda aldigim en guzel armaganlardan biriydi bana ulasan... Kimsenin adi yoktu... Hepinizdiniz... kim katilmistir, kim katilmamistir bilmiyorum ama "hepinizdiniz"...

Biri Federico ve benim adima, digeri sinifimiz adina Tema Vakfi araciligi ile dikilmis agaclar... icinizde benim gibi mal mulk derdinde olmayanlar varsa, bilinki bir suru dikili agacimiz var artik...

.
.
.


.
.
.
.


.
.
.
.
.
.
.
.

.
.
.
.
Edirne'de ve Sanliurfa'da buyuyorlar bizim icin...

Sonra armaganlarin devami Turkiye'de elime ulasti... Neler yoktu ki paketin icinde... kahveler, lokumlar, akide sekerleri... Ve kadife bir kutunun icinde el emegi, islemeli, cok ama cok narin bir de vazo... Ucakta kucagimda tasidim gelirken Roma'ya...

Tema'nin Erozyonla Mucadele haftasi etkinlikleri bana hatirlatti bunlari...

Ne guzel birsey basardiniz hep birlikte... "Kaybetmek" her zaman olumsuz anlam tasimiyor demek ki... Kilo kaybettik, birlikte bircok dostluk, bir suru agac, paylastigimiz onca seyi kazandik...

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.


Daha da kaybetmeye devam edecegiz zaten... Gevsemeyin, aliskanliklariniza sahip cikin, bir yere kaybolmayin...

Biraktigimiz noktadan baslamak uzere donmemize cok az kaldi...




13 Kasim 2009'Roma

11 Kasım 2009 Çarşamba

GENETIGIMIZ DEGISIYOR...


Bu yaziyi sevgili arkadasim Cigdem yollamis...

Okuyunca uzerimdeki etkisi hemen annemi arayip, kendimce en zor olani sormak oldu. “annecigim puf boregi nasil yapiliyor?” dedim. Onun tarifini aldim, Cumartesi gunu bizim evde puf boregi var…

Bugun sutlac yaptim…
Ben cok iyi bir ev hanimi da olan, cok akilli bir annenin kiziyim. Annemle babamin yaninda, onlardan cok sey ogrenecek kadar uzun yasamamis olmak beni hep uzer... 16 yasimdaydim universiteye kayit oldugumda… Fena yemek pisirmem ama ekmek, borek, corek, yogurt, yaprak dolmasi filan yapmayi bilmem...

Hicbir sey icin gec degil… Herne kadar duzenli yemek pisiren, alisverisi dikkatle yapmaya calisan bir anne olsam da, bu yazi, beni bircok konuda tekrar dusunmeye yoneltti…
.
Italya'da Avrupa Toplulugu normlarina gore, ornegin aldiginiz yumurtanin uzerindeki etiketten, etiket okumayi biliyorsaniz eger tavuklarin kafeste ya da ya da acik havada beslendiklerini, acik havada iseler dogal besin veya yemle beslendiklerini filan anlayabilirsiniz.
.
Ama yine de once dana etinde "cilgin dana" sonra tavukta "kus gribi", yok icinde nts olan gubre kullanilmis sebzeler derken, yedigimiz her lokma bogazimiza dizilir oldu. organik tarim diye iki kat para verip aldiginiz sebzelerinde hangi lagim sulariyla sulandiklarini bilemiyebilirsiniz ornegin...
.
Ben yaklasik iki ay once cok ciddi bir "organik roka zehirlenmesi" yasadigimdan beri, sebzeleri daha kontrollu besin sattiklarina inandigim supermarketlerden aliyorum.
.
.

Yilmaz Ozdil'in bu yazisi eminim sizin de hosunuza gidecek… Tesekkurler Cigdem...

Sevgilerimle…

-------------------------------------------------------------------------------------------
GDO’lu diyet tarifleri - YILMAZ ÖZDİL

Haliyle panik halindesiniz... “Nasıl anlarız? Genetiği değiştirilmiş organizma yemekten nasıl kurtuluruz?” filan.

Şöyle...

Annaneniz öpülesi elleri parçalanırcasına, ovalaya ovalaya tarhana yaparken, siz, “Aman annane be, boş versene” deyip, marketten hazır çorba alıyordunuz ya... Annane rahmetli oldu ve siz, o tarhananın tarifini annaneden alıp, bir kenara yazmadınız ya... İşte o nedenle, siz, genetiği değiştirilmiş organizma yemekten kurtulamazsınız maalesef.

Ne verirlerse... Onu yiyeceksiniz.

Kız evlat yetiştiriyorsunuz, en iyi okullara gönderiyorsunuz... Piyano çalıyor, İngilizce konuşuyor, Grammy alanları tek tek biliyor. Bilmeli... Ama alt tarafı limon, şeker ve su kullanıp, limonata yapmasını bilmiyor! Yoğurdu çırpıp, ayran yapamıyor, ayran... İşte o nedenle, kızınız, genetiği değiştirilmiş meşrubat içmeye mahkûm maalesef... Torunlarınız da.

Zahmet edip sütlaç yapmadığınız için, kek yapmaya üşendiğiniz için... İçinde ne olduğunu bilmediğiniz gofretleri, mısır patlaklarını kemiriyor sizin oğlan! Hamur tutmayı, şöyle mis gibi ıspanaklı bi börek yapıp, çantasına koymayı bilmediğiniz için, hamburger bağımlısı oldu.
.
Tahin-pekmezi “köylü işi”, vıcık vıcık yağ fışkıran kremaları “modernite” sandığınız için, daha 10 yaşında ayıya döndü, yuvarlana yuvarlana yürüyor, tıkanıyor, merdiven çıkamıyor.
.
Size zor geliyor ama, zor mu evde yoğurt yapmak? İstanbul’un güneşi müsait değil, anlarım, zor mudur İzmir’de, Antalya’da, Adana’da evde salça yapmak?
Şikâyet edip duruyorsun, içine katkı maddesi konuyor, zorla beyazlatılıyor diye... İster tam buğday unundan, ister çavdardan, hakikaten zor mudur evde ekmek yapmak?
.
Bütün ailen kabız... Tonla para verip, abuk sabuk ambalajlı-meyveli saçmalıklardan medet umacağına, niye öğrenmiyorsun kabak tatlısı yapmayı?
.
.

Güya, çoluğunu çocuğunu düşünüyorsun, taze taze yesinler diye, pazara gidiyorsun... Eğri büğrü biberlere, doğal olduğu için tuttuğunda ezilen domateslere ağız burun kıvırıyorsun, hormonlu, tornadan çıkmış gibilerini alıyorsun... Ne işe yaradı senin pazara gitmen?

Kocanız da, bu satırları okuyup, size akıl verecek şimdi... Söyleyin ona, ukalalık etmesin, götürün aktara, hatmi çiçeğiyle zencefili birbirinden ayırt etsin, ondan sonra konuşsun!

Enginar, börülce, radika, cibes pişirmekten haberin yok; gazetelerin tiraj almak için kıçından uydurduğu kıçımın uzmanlarından fıldır fıldır brokoli tarifleri öğreniyorsun... Brüksel lahanası yiyerek mi AB’ye gireceğini sanıyorsun?

Çin’den bal getiriyorlar mesela... Taaa Arjantin’den, Meksika’dan bal getiriyorlar. Neymiş efendim, içinde genetiği değiştirilmiş organizma olabilirmiş falan... İçinde tavuk ibiği, maymun kulağı olmadığına şükredin! Ben iddia ediyorum... Kaşla göz arasında frankeştayn ürünlere kapıları açan arkadaşlarla, Amerikan çiftçilerinin avukatı profesörlerimiz, sırf karakovan balına sahip çıksa, Şemdinli’de, Pervari’de terör bile azalır, terör bile.




Uzatmayayım.

Mutfak genetiğimizi kaybettik biz.


Elin adamı, mısırdan, soyadan, domatesten önce beynimizin DNA’sını değiştirdi!
Hurrraaa diye köyden kente göçerken, dışarda tıkınmayı şehirleşme zannettik. Ambalajlı ürün tüketmeyi, zenginleşme zannettik.


Dolayısıyla, ya kafayı değiştirip, özümüze döneceğiz... Ya da ne verirlerse onu yiyeceğiz.

11 Kasim 2009'Roma

2 Kasım 2009 Pazartesi

GUNES DIYOR KI...


Birdenbire sonbahar geldi Roma'ya...

Saclarima sonbahar renklerinin golgelerini ekletmistim persembe gunu komur karasi tatli cay rengine daha fazla tahammul edemeyip... Yollarda savrulan yapraklarin sari, turuncu, tutun renkleriyle cok uyum icindeyim... Hava o kadar serin ki, evde kalsam, bir battaniyenin altina siginip, elimde sicacik demli, limonlu bir fincan cay, yarim yarim birakilmis kitaplarima gomulsem istiyorum...

"Istemek" cicegi, kralin bahcesinde bile acmaz diyor Italyan'lar...
Dogru soyluyorlar... Kalkiyorum, giyiniyorum, sonbaharin icine atiyorum kendimi...

Bu arada program degisikligimiz gecen haftaymis, kacirmisim sanirim... Onemli degil artik basinizin caresine bakmayi, akillica davranmayi, kendinizi kontrol etmeyi, cizgi disina ciktiginizda yapmaniz gerekenleri ogrendiniz sanirim...

Daha yolu cok uzun olanlari uyarmistim, kilo vermenin yavaslayacagi doneme giriyoruz diye... 2 haftamiz var benim hesaplarima gore... Simdi iki hafta suresince, baslangic diyetimize donecegiz ve vucudumuzu bir sure "denizde sirt ustu yatiyormusuz" duygusuna birakacagiz... Yani yuzmeyecegiz ama batmayacagiz da... Sakince gunesin gozbebeklerimize kapali gozlerimizin arasindan bile sizdigini hissedecegiz ve denizin kipirdanislarinin sesini dinleyecegiz...

Bu arada Gunes, kisa bir mektup yazmis...

Cok guzel ve onemli seyler soyluyor size... Mektup kisacik ama ici kitaplara sigdirilamayan onemli noktalarla dolu.. Cok hosuma gitti ve buraya aldim... Sadece istiyorum ki, "biz sismanlarin" diye baslayan cumleler kurmasin... Bir cogumuzun problemi ayni... zayif olup ta, cok kotu beslenen pek cok birey var... Oyle degil mi?

gunes'in yazdiklari uzerine dikkatle dusunun lutfen... Hepinize iyi haftalar...

----------------------------------------------------------------------------------------------

Merhabalar...

Ben tartılmıyorum artık. ama giydiklerimden, bedenimin görüntüsünden giderek zayıfladığımı izleyebiliyorum. daha uzun bir süre tartılmayacağım. acıkmadığım, programa da tam uyduğum için, henüz çok başlarda sayıldığım halde (4. hafta) haddim olmadan, Mehtap hanımdan da özür dileyerek naçizane deneyimlerimi paylaşmak istiyorum.

Mehtap hanımdan öğrendiğim şey şu: bu iş mantık, akıl ve Mehtap hanım vermese de aslında bir ölçü işi.

Yediklerimizin miktarı önemli; Mehtap hanım ekmek dışında hiç bir şey için net bir ölçü vermiyor gördüğünüz üzere. Yani kendi "makulunüzü" yaratmalısınız. günlük almanız gereken protein miktarını ve o miktarın ne kadar ette, sütte, yumurtada vs. olduğunun ip uçlarını Mehtap hanım vermişti. onları hakikaten iyi öğrenmek gerekiyor.

Yani Mehtap hanım miktar vermiyor diye günde bir tavuk yemek de, tek bir yumurta yemek de yanlış. Ifratla tefritin arasını bulmak şart: biz şişmanların pek yapamadığı şey bu, en azından benim hatam buydu.
Miktar önemli ama çeşitlilik de önemli, her şeyde; protein de de, yağda da, karbonhidrata da...


Bir de hareket edelim arkadaşlar. hareket edelim, hareket edelim, hareket edelim. Günlük 1 saat yürüyüş iki elim kanda olsa ve dışarda acaip soğuk olsa bile aksatmadığım bir şey. Evimde yürüyüş bandı var ancak dışarda yürümeyi tercih ediyorum.
Bir de akşamları canım bir şeyler istediğinde (ki artık hiç olmuyor böyle bir şey) egzersiz yapıyorum: 1000 veya 2000 step (maksimum 20 dakika sürüyor), 100 ya da 150 mekik çekiyorum. yürüyüş bandı çok pahallı olabilir ama kimi parklarda da görülen step aletini internet üzerinden aldım; 60 liraydı ve bir yönünde step yapıp diğer yanında belinizi çevirme hareketi yapmanızı sağlayan işlevsel bir alet. basit ama gerçekten etkili, belimin inceldiğini görebiliyorum, bel oyuğum ortaya çıktı, üst bedenim küt diye kalçaya bağlanmıyor artık.

Televizyon izlerken egzersizin nasıl bittiğini anlamıyorsunuz bile. bu aletten önce kendimce icat ettiğim üst üste koyduğum iki tahta üzerinde step yapıyordum, yani illa para verip bir alet almak gerekmiyor.

Mehtap hanım dans edin diyor ben yalnızken bile dans etmeyi hiç sevmem, size garip gelebilir bu ama siz dans edebilirsiniz hakikaten de. mehtap hanımdan anladığım bir şey de şu: hayat tarzımızı değiştirmeliyiz. şimdi ben yıllardır ama yıllardır televizyon izlerken, bilgisayarda çalışırken, boş boş otururken hep bir şeyler atıştırmışım. abur cubur olmuş meyve olmuş fark etmez, bir şeyler yemişim. Ağzım, midem ve elim ne zaman otursam yiyecek bir şeyler aramaya alışmış. Ondan kurtulmaya çalışıyorum esasında. özellikle gün bitip oh deyip koltuğa uzandığımda canımın bir şeyler isteyeceğini ve benim de bunu açlıkla karıştıracağımı biliyorum. bu alışkanlığımı kırmak için egzersiz yapıyorum. Vallahi çok değil, 15 dakika, maksimum 20 dakika ve sonra hakikaten canım, elim, midem hiç bir şey istemiyor.

Simdilik 4. haftada kurtulduğum fazlalıklarım şunlar: gıdım, belimin yanındaki yağ topları, mide bölümündeki kilolarımdan hala gidecek çok yağ olsa da herkesin fark edeceği kadar çöktü, alt ve üst bacaklarım inceldi bir de ellerim küçüldü. minicik ama tombalak ellerim vardı benim şimdi öyle zarif görünüyorlar ki vallahi sürekli ellerime bakıyorum. devam ediyorum, devam edeceğim.


Ben daha önce de çeşitli kereler diyetsiyenle olsun, kendi başına olsun bir dolu diyetle kilo vermiş hepsini fazlasıyla geri almış biri olarak bu defa hakikaten hayatımda bir devrim yapmaya çok kararlıyım ve önderim de Mehtap hanım. derdim kiloları vermek de değil vereceğimi biliyorum.

Benim asıl mücadelem koruma programıyla başlayacak. hepinize dirayetli günler diliyorum. ve Mehtap hanıma yine, bir daha, tekrar ve tekrar teşekkür ediyorum (çünkü ne kadar etsem de az gelir biliyorum).
Yine ben, Güneş.
Kusura bakmayın abarttım gevezeliği belki ama size yaptığım yemeklerden de biraz söz edeyim, fikir vermesi açısından. her öğünde protein alıyorum ama eti hep ızgara etmiyorum.
Orneğin kabaklı, biberli, bol soğanlı ve sarmısaklı, 1 tatlı kaşığı zeytinyağı ve sevdiğim baharatlarla hazırladığım sebze yemeğim var. ister tavuk eti isterseniz kırmızı et koyabilirsiniz bu yemeğe. benim ellerim küçük o nedenle ölçü olarak kendime bir elimin orta parmak boğumuna kadar genişlikteki, çok ince olmayan ama asla kalın da olmayan bir et miktarını ölçü aldım. yaklaşık 100-120 gram olduğunu sanıyorum. ölçmedim emin değilim, ama acıkmamı önleyen bir miktar bu. mantarlı et sote, tavuk sote, çeşitli etlerle salatalar, kabak, biber ve bilumum dolmalar yapıyorum.
Ama dolmalarımı sadece çok küçük kıydığım etler (tavuk, kırmızı), bol soğan, yeşillik ve baharatlarla dolduruyorum. farklı ve lezzetli oluyor öneririm. aynı sebzeleri ikiye kesip içini oyup bahsettiğim tarzda baharatlarla hazırlanmış eti koyup fırınlıyorum. yanında yoğurtla yiyiorum. sebze ızgarayı çok seviyorum ve sık yapıyorum. kırmızı eti ya da tavuk etini incecik dövüp içine yağsız hazırladığım mantar sote koyup, rulo yapıp, kürdanla tutturarak fırınlıyorum. şık bir yemek oluyor öneririm.
Yani sadece ızgara yemek insana tümüyle diyet duygusu verdiği için ben ızgarayı pek tercih etmiyorum. eğer acelem yoksa tabi. çünkü acil durumlarda eti atıveriyorum tavaya, yağsız ızgara ediyorum, yanına söğüş, cacık, artık ne çabuk olacaksa koyuyorum. balığı çoğunlukla ızgara ediyorum ama palamutu zaten pilaki severdim yine pilaki yapıp yiyiorum. geleneksel tarifimden tek farkı içinden havucu çıkarmam oldu. yoksa zaten yağ miktarı çok ama çok az olan bir yemektir kendileri.
Daha bir çok tarifim ve yöntemim var, kendime göre geliştirdiğim. şimdilerde ben mutfakta çok eğleniyorum, öğreniyorum, keşfediyorum.
Demiştim sanırım asıl hedefim kilo vermek değil, verdiğim ve vereceğim kiloları bir daha geri almamak, onun için de yeni bir hayat tarzı oturtuyorum, Mehtap hanım benim bu noktada hocam, canım, ciğerim. yeni hayat yeni mutfaktan geçiyor anladığım şeylerden birisi de bu.

Güneş...


2 kasim 2009'Roma

29 Ekim 2009 Perşembe

MEGLIO TARDI CHE MAI...*



.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
..
.
.
.
..
..
Onceki yazilarda sorulanlarin yanitlari burada... Biraz gec oldu ama Italyanlarin dedigi gibi, gec olmasi, hic olmamasindan iyidir...
Bu arada gozumden kacanlar olduysa, ozur dilerim... Siz cevap yazmadi diye gonul koymayin, tekrar yazin...
Bu arada, ust siniftakiler, niye yeni baslayanlara yardim etmiyor...? Bircok sorunun cevabini siz biliyorsunuz... Oyle degil mi...?
..............................

Sevgili Selinka, bana size ulasabilecegim “dogru” bir mail adresi verin lutfen. Yayinlamam adresinizi ama biraz daha iyi anlamaya calisacagim sizin durumunuzu…

Sevgili Muge G, ben cevap verene kadar kac hafta sonu gecti… Hafta sonlarini hafta ici gibi gecirin.. Kendiniz icin yapin bunu.. Mademki bir hedefiniz var… Sonra zaten ozgur olacaksiniz… Kabizlik icin bitki caylarini deneyin ve cok su icin…

Sevgili Naylos, burdasiniz iste.. Ne guzel…

Sevgili Ayse, saglik probleminiz var mi? Barsak duzeniniz nasil..? En son kan tahlillerinizi ne zaman yaptirdiniz? Biz size kilo aldiririz merak etmeyin ama once herseyin yolunda gittiginden emin olmaniz gerekir…


Sevgili Nur, dinleyelim hikayenizi hep birlikte… azimle yapilan herseye cok buyuk saygi duyuyorum ben… Bekliyorum oykunuzu… Artik koruma diyetine mi geciyorsunuz?

Sevgili Ebru (ancient) herkes basardi siz niye basaramiyasiniz ki? Hadi gayret, vaz gecmeyin…

Perizat En, ne guzel bir isminiz var… Haberlerinizi bekliyorum..

Sevgili Filiz, arada gozumden kacanlar olabiliyor, kusura bakmayin. Siz ara ogunleri ikiye cikartin, ama miktari artirmayin. Olabildigince tam tahilli, kepekli, esmer urunler secin. Insulin direnci zorlar insani ama imkansiz degildir…

Sevgili Suspect, bir de tersini dusunun… Her giydiginizde fermuarlari darliktan asagiya kayan etekler, dugmeleri iyi kapanmayan gomlekler filan…

Sevgili NuNu’cugum, bazi insanlar varliklari ile olduklari her ortami guzellestirirler… sen onlardan birisin… Destegin ve buradaki varligin icin cok tesekkurler…

Sevgili Barisbasak, nasil gecti tatiliniz?

Sevgili Kutahya, sonuclardan haber verin lutfen..

Sevgili Kekik, hizli verilen kilolar hizli geri alinir… siz dogru yoldasiniz…
.
Sevgili Lale, okudum yorumunuzu..
.
Sevgili Cocukla Cocuk, iki kilo nedir ki? Verilir..
.
Sevgili Kagittan Gemiler. Hedefimiz kac kilo?
.
Sevgili Deniz, dunyada gercekten onemsedigim tek varlik oglum artik… Tabii ki annem, babam ablam Antonio hepsi cok kiymetliler ve biricikler ama ogluma dayanamam, kiyamam… Oyle soyluyorsa, oyle hissediyordur…

Sevgili Gunes, yazdiklariniz ve dualariniz icin tesekkurler…

Sevgili Filiz, keske hersey dediginiz kadar kolay olsa yasamda… Oyle cok seyi sindirmek, yutkunmak, gormezden gelmek zorundayiz ve bu bizleri o kadar cok yipratiyor ki anlatamam… Ben sadece basini dik tutan bir insanim… Bir arkadasim bana, “yenilirsin ama sirtin yere gelmez” diyordu… Oyle olmaya calisiyorum…

Sevgili terazi, yuz bulup astar istemiyorsunuz ama cok zamanimi alacak birsey istiyorsunuz… Aslinda her yazida bir kac aciklayici cumle mutlaka vardir.
Biz metabolizmamizi hizlandirdik, barsaklardaki plaklari atmak icin ozel bir diyet uyguladik, insulin salinimi kontrol ettik, filan… Cok ayrinti vermememin bir sebebi de, blogumu kopyalayan kopyaladi artik, bari biraz arastirip nedenlerini kendileri bulsunlar diyorum… Yine de sizlerin en dogal hakki bilmek, belki ensonda “yaptiklarimiz nedendi ve neye yaradi” diye yazarim…

Sevgili Nane Sekeri, bozmayin bu motivasyonu… 109 kilo gercekten cok… bu kiloya gelmek icin kimbilir ne yanlislar yapiyordunuz bildiginiz halde… Oyleyse, artik dayanin, organizmanizi siz yonetin…
.
Sevgili Oyuncu, butun aylarin persembesi ayni anda yasaniyor bugunlerde… Nereye once kosacagimi bilmez bir haldeyim… yine de tesekkurler…
Sevgili Alev, cok guzel bir fikir, dikkate alacagim..

Sevgili baybii, “gibi” degilim, genc kizim zaten sadece bir yirmi yil kadar fazlam var.. Gulumsememisim gercekten…
.
Sevgili A.Hande, metabolizma cayi aslinda elma, limon, karanfil, biber ve tarcin… Zararli hicbirsey yok… tansiyon dusurebilir sadece… Siz doktorunuza danismadan birsey yapmayin… hamilelik cok ozel ve onemli bir donemdir..
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.Sevgili Neseli Gunler, 9 ayin carsambasi bir arada bu aralar… Ama programimda ufak bir tatil gorunuyor neyseki…
.
Sevgili Deruni, goz acip kapayana kadar 9 yasina geldi bile oglum… Yillar cok cabuk geciyor… Ona verdini butun zaman helal olsun binlerce kere…
.
Tesekkurler Zerrin, tesekkurler Selinka..
.
Sevgili Burcu, siz yollayin annenizi buraya, biz onu ikna ederiz… saclarimdan hic hosnut degilim… Yarin (bugun) degistirecegim…
.
Sevgili Beste, ne oldugum bilmiyorum ama iyi olmadim… Kirisikliklarim bile daha cok batiyor gozume..
.
Sevgili Duygu, sosyal ve profesyonel hayat zaten kurallarla dolu… Bari evimizde esnek olalim oyle degil mi?
.
Sevgili Emos, beni dusundugunuz icin tesekkurler… Haklisiniz..
.
Sevgili TuBikko, evet kalkiyordu ama artik cok gec sanirim cevap vermek icin..
.
Sevgili Cansu, normal ogunleri bolmeyin cikartmayin… Gece isten sonra (danscisiniz degil mi?) 1 bardak sicak sut, iki biskuvi yiyebilirsiniz ornegin… Caniniz ne ceker o saatte? Siz yazin beraber karar verelim..
.
Sevgili Nilambara’cigim… Evde aynanin onunden gecerken “ayy, bu da kim diyorum kendime… Acaip karardim, yarin biraz sararacagim…” J)
.
Sevgili Kara Kitap, size nasil yardimci olabiliriz? Yardim etmesin kocaniz, ne yapalim… sirf bunun icin koca degistirecek haliniz yok ya… Kendinizi degistirin, kimseden yardim beklemeyin… Herkesin arkasinda birileri yok ki destek olacak… Basaririsiniz… Ferat’in size yazdiklarini okuyun…
.
Sevgili Denizsen, bekliyorum haberlerinizi..
.
Sevgili Nagihan, basarirsiniz tabii… Yeterki baslayin…
.
Funda’cigim, seni unutur muyum hic…? Butun bu isleri basima Bahar’la beraber sen actin… J) Gel biraz yardim et lutfen…
.
Sevgili Ferat, “Trabzon’lu Ferat”… yorumunuz beni ozellikle mutlu etti… sanki bu konu sadece kadinlari ilgilendiriyormus gibi goruluyor ve buna biraz uzuluyorum… ayrica oyle dogru seyler soyluyorsunuz ki, keske daha cok yazsaniz bize diyorum… Dinlesek sizin ve esinizin oykusunu, basarinizi..
.
Sevgili Selhan az mi? Ciftlerin birlikte uygulamalari cok akillica, cok saglikli, ve insani guclendiren bir davranis… bana yazin oykunuzu… ne bekliyorsunuz?
.
Sevgili Lale, carnitin, hucreden yag trasportunu saglayan bir co-faktordur… zarari olmaz ama sistemik kullaniminin lokal yag erimesinde rolu yoktur pek… karin hareketleri yapacaksiniz… Caresiz…
.
Sevgili Terazi, ben bilgimi paylasiyorum sadece… yazdiklariniz icin tesekkurler…
.
Sevgili Zehra, hazir oldugunuz zaman baslayin…Yormayin, suclamayin kendinizi… herpes basariyor, siz de basaracaksiniz…
.
Sevgili Suspect, basa donun… Birsey olmaz… bu kadarini basarmissiniz… kalanini da vereceksiniz…
.
Sevgili Kara Kalem, "koctan" ve benden kucak dolusu sevgi yolladik size de...
.
.
.

Nukhet’in basari oykusunu kutlayan hepinize cok cok tesekkur ediyorum… Yorumlariniz hep birlikte oyle bir guc olusturuyorlar ki, etkisi okyanuslar otesine bile ulasiyor… Desteginiz, inanciniz, olumlulugunuz ve kararliliginiz sizleri cok ozel ve degerli yapiyor, inanin bana…
Yesil corbanizi hazirlamis ve iciyor oldugunuzu umuyorum. Zayiflamanin yavasladigi ve durdugu doneme cok yakiniz. bu son firsatlari cok iyi kullanin lutfen...
.
.
.
30 Ekim 2009'Roma

28 Ekim 2009 Çarşamba

HEDEFIMIZ BU DEGIL...

Gecen yil yazmistim bu animi, belki hatirlarsiniz...

Bugunlerde cok yeri geldi de ondan hatirladim birden bire...

Amfideyiz, yaklasik 100 kadar hemen hepsi farkli dallarda uzman doktorlariz ve estetik durus ile ilgili bir ders izliyoruz...

Profesor, iki kadin fotografi gosteriyor slaytta... Biri zayif, incecik bir kadin... Kim gibi diyeyim... Ebru Salli gibi...

Digeri balik etli, bayagi yuvarlak hatli, kalkik popolu ama sarkmamis, dokulmeyen, diri ve guzel bir kadin... Profesor “simdi bu kadinlardan hangisini guzel buldugunuzu kadinlar ve erkekler grubu olarak ayri ayri oylayacaksiniz” diyor... Hemen arkami donup erkeklere bakiyorum... Oyle ya, bakalim dusuncelerini onemsiyecegim tarzda erkekler mi buradakiler...

Hos ve bakimlilar cogunlukla... Klasik Italyan tarzindalar... Stil ayakkabilar, uyumlu kemerler, marka kalemler, cok iyi kesilmis ya da dikkatlice uzatilmis saclar, iyi utulenmis gomlekler, klas gravatlar, casual giyinmislerse bile, tuylenmemis kazaklar, stil botlar... Evet, guzellikle ilgili dusunceleri dikkate alinabilecek erkekler cogunlukta..

Oylar toplaniyor ve sayiliyor... Kadinlarin hemen hepsi zayif, Ebru Salli’ya benzeyen kadina, erkeklerin tamami, yuvarlak hatli, balik etli kadina oy vermisler...

Kadinlar cok sasiriyoruz hep birlikte... Guzellik anlayisimizda yolunda gitmeyen birseyler oldugu kesin...

Oyle de aslinda... Bunu neden tekrar yazdim?

Bizim hic birsey bilmeyip, bilmedigini bilmeyip, kendini birsey bilir sananlardan bir cok konusanimiz buyurmuslar... “Sisman kadinlar kendilerini aldatmasin, hicbir erkek onlari guzel bulmaz, zaten sisman kadin guzel olamaz” diye...

Yok ya ? diyecegim babam “aaaaa, ne ayip, bak simdi” diyecek... Aslinda bir bilse icimden soylediklerimi, agzima pul biber koyardi da hadi neyse...

Ben televizyon seyretmem, seyretsem de onu seyretmem... Ya eline salatalik alir, bu % 96’si su, % 1’5’u seker, yuzde 0,7’si protein olan sessiz sedasiz sebze icin “cok besleyicidir, cocuklariniza bol bol yedirin” der, ya anti oksidan anti oksidan diye oksidanin ne oldugunu bilmeden antisi hakkinda konusur, ya eline uyduruktan bir besin piramidi almis, kerameti kendinden menkul bir uzmanin hazirladigi acaip karisimlari icer bir kadindir ama izlersiniz, deger verirsiniz ve ozenirsiniz ki, oradadir, konusmaya devam eder, uzmani olmadigi her konuda ahkam keser...

Iyi de biz aylardir burada ne demeye kilolardan konusuyoruz diyorsunuz degil mi?

Biz duzenli ve saglikli beslenmeyi yasantimiza sokmaya calisiyoruz... Duzenli ve dengeli beslendikce, bos kalorileri yasamimizdan cikarttikca, saglik icin gerekli oldugu kadar hareket etmeyi aliskanlik haline getirdikce, uzerimize yuk olan kilolardan kurtuluyoruz dogal olarak... Bu kadar basit...

Her zayif olan saglikli olmayacagi gibi, her sisman olan sagliksiz olacak diye bir kural yok...

Zayiflar guzeldir, sismanlar cirkindir diye dayatan bir dis dunya, ozellikle kiz cocuklarinin yasamini ciddi bir sekilde riske sokuyor...

Dikkate almamiz gereken sey, guzellik degil... Sisman bireylerin bazi hastaliklara yakalanma riskleri daha fazla... Buna grip te, kanser de dahil...

Guzellige gelince... Cok subjektif bir kavram... Zayif olmak guzelligin tek sarti degil... Hele bir tuketim zorlamasi olarak sunuldugunda hic degil...

Light urunlerle, spor aletleri, estetik urunleri, DVD’ler, zayiflama caylari, zayiflatan giysiler, camurlar, sirkeler, diyet kitaplari vs.. ‘lerle arkada duran milyarlik sektor, sizi cirkin oldugunuza inandirmaya calisiyor...

Bakin... Gulun gecin... Konumuz o degil, derdimiz o degil...

Hele yetisme caginda kiz cocuklariniz varsa, kilo lafini ayda 1 kereden fazla agziniza almayin... Kendiniz ve cevrenizdeki herkesin iyiligi icin, dogru beslenmeyi ogrenin ve yasantiniza gecirin...

Siz su fotograflara bir bakin... Guzel buluyorsaniz, gozlerinizi ovusturup tekrar bakin...

Biz saglikla beslenecegiz onun icin de saglikli olarak kilo kaybedecegiz... Hepsi bu...

Yoksa hedefimiz zavalli korkuluklarin islerini ellerinden almak degil...

.
Bu sabah aynaya bakin... Sisman ya da zayif oldugunuzu degil, "var" oldugunuzu gorun... Varliginizla mutlu ettiginiz insanlari gorun...

Sukredin...

Benim endamim yeter diyin... Hayata gulumseyin...
.
.
.

28 Ekim 2009'Roma

21 Ekim 2009 Çarşamba

KUCUK BIR OYKU BU....

Kendisi koymus oykusunun adini Nukhet Z.

Aslinda cok buyuk bir oyku bu...

Kararliligin oykusu...
Okuyun ve uzerinde iki kez dusunun derim ben size...
Aylari ve verilen kilolari sayin... Soyle basitinden bir hesap yapin...
Denge demistik degil mi?...

Sevgili Nukhet, kendine tesekkur etmekte cok ama cok haklisin... Harikasin... Gercekten harikasin... Kutlarim...


...................................................................................................................................................................

Merhaba,Ben Nükhet Z.
"zayıflamaya ben de varım" deyip sınıfa kaydolalı nerdeyse tam 6 ay oldu.

Başından beri takipteyim.

Mehtap Hanım "öykünü yazma vaktin geldi artık" dediğinde garip bir heyecan ve mutlulukla doldu içim.

Çünkü onun blogunda Bahar Hanım'ın ve Funda Hanım'ın öykülerini okuduğum ilk zamanlarda (ki defalarca okudum sanırım) böyle bir hikayeye sahip olabileceğime pek ihtimal vermiyordum.

Buna ister umutsuzluk deyin ister azimsizlik, isteksizlik her neyse belki de hepsi...

29 yaşındayım. Eczacıyım. Bir hastanede çalışıyorum.5 yıllık evliyim. 2 yaşını henüz dolduran bir oğlum var. 2 yıldır İstanbul'da yaşıyorum.

İnterneti mucize rejimler aramak dışında bir de oğlumla ilgili bilgiler toparlamak için kullanıyordum. İşte böyle bir blog takibi sırasında meripointteki linki tıklamamla başladı hikayem. Niye tıkladım hatırlamıyorum bile.

Mehtap hanım'ın blogunu ilk gezmeye başladığımda da "işte yine bir zayıflama blogu" demiştim kendi kendime. Böyle yazıları okumayı bırakalı aylar olmuştu. Ben umutsuz, iflah olmaz bir vakaydım ve derdime de çözüm yoktu işte. Bunu kabul etmiştim ve doğum öncesinden, hamileliğimden ve hatta doğumumdan sonra kalan kilolarımla mutlu mutlu depresyondaydım.

Kapatmak üzereyken bir kaç satır yazı ilişti gözüme. Kararlı ve güven verici sözler vardı yazılarda. Hazır oğlum da uyuyorken okuyayım bari dedim, ne kaybederim ki...Okudukça bir telaştır aldı beni, anlamsız garip bir telaş.


O anlar dün gibi gözümün önünde, 2009 Mart sonlarıydı.

Gittim kendime bol sütlü bir kahve yaptım ve oturdum, okumaya başladım arşivi. Farklıydı tarz üslup her şey farklıydı. Bu sefer olacak mıydı ?

13 Nisan sabahına ayarladım saatimi. evet bir pazartesiydi yine :). Pazar günü en yakın alışveriş merkezindeki KFC restoranında bol yağlı tavuklardan doyasıya yedim. Sonra tatlıcıda tavuk göğsü kazandibimi bir güzel mideme indirdim. alışveriş yaptım pazartesi için. çeşit çeşit ekmekler az yağlı peynirler, sütler, yoğurtlar, meyvalar aldım.metabolizma çayı için tarçın, karabiber aldım.

Pazartesi sabahı miladım oldu. Önce tartıldım ki uzun zamandır tartılmamıştım. Tam 83 kiloydum. Teaffuz etmek bile garip geliyor şimdi ama o zaman için çok normaldi hatta ben çoktan 90 olmuşumdur diyordum. 83 çıkınca sevindim bile. Hatta hiç unutmam Mehtap Hanım "158 boya 83 kilo çok fazla hem de çok fazla" yazmıştı da kendi kendime "90 da olabilirdim" diye telkinlerde bulunmuştum bilgisayar başında :)

Her zamanki yada hiç bir zamanki kadar istekle uygulamaya başladım bana söylenenleri. Evet ilk bir kaç gün gerçekten zorlandım. Aklıma gelip canım her istediğinde istediğim her şeyi yiyememek hele akşamları tv karşısında elim boş oturmak canımı gerçekten sıkıyordu ama denemem gerekiyordu bir kez daha.

Mehtap Hanım'ın da yazdığı gibi Perşembeye geldiğimde artık her şey daha da kolaylaşmıştı. Metabolizma çayımı düzenli olarak öğünlerden önce tüketiyordum. İş yerimdeki yemeklere bir süre ara vermem gerekti. Evden getiriyordum öğlen yemeklerimi termoslu saklama kaplarıyla. Böylece öğleye kadar yenebilecek sıcaklıkta kalıyordu. Zaten genelde zeytinyağlı sebze yemeği ve haşlanmış tavuk getiriyordum ki bunların da çok sıcak olması gerekmiyordu yerken. Salatamı yemekhaneden alıyordum. Renk renk meyvalarımı, bademlerimi fındıklarımı cevizlerimi her gece ertesi gün için porsiyonlar halinde hazırlıyor çantama koyuyordum. Akşam yemekleri zaten evde ve çok hafif geçiyordu.

Spor yapmaya pek vakit bulamamıştım ilk zamanlar. Ama kendime hareket imkanları yaratıyordum. Arabamı otoparkta en uzağa park ediyor, öğle yemekleri sonrası hastane bahçesinde yürüyordum. Asansör asla kullanmıyordum ne evde ne iş yerimde. Sık sık Mehtap Hanım'ın yazılarını okumam gerçekten motivasyonumu yükseltiyordu.

Tabi bir de Confessa. Bilenler bilir confessa dönem dönem Mehtap Hanım'ın blogunda da çaldığı Adriano Celentano'ya ait bir şarkı. Blogu takibetmeye başladığım ilk günlerde de bu şarkı vardı fonda. Sonraları farkettim ki bu şarkıyı dinledikçe bir heyecan bir azim bir istek oluştuğunu farkettim içimde. gün içinde enerjimin düştüğünü ara ara artık yapamayacağımı düşündüğümde blogu açıp bu şarkıyı dinlemediğimi farkettim. ama tabi şarkı bir süre sonra değişti :)
Eşimin italyadaki bir arkadaşına sipariş attim hemen bu şarkının içinde olduğu Celentano cdsini. Per Sempreydi albümün adı. sanırım sonsuza kadar anlamına geliyormuş. İsminde bile motivasyona davet vardı :) Sonraları confessa neredeyse günümün her anı benimle oldu. sabah arabamada akşam işten dönerken hatta bazen iş sırasında bile dinledim bu şarkıyı. Benim motivasyon aracım bu şarkı oldu diyebilirim. Belki yavaş bir şarkıydı ama benim içimde inanılmaz bir heyecan yaratıyordu.

Size de tavsiyem belki bir şarkı belki bir özlü söz bir şeyler olsun hayatınızda size zafere giden yolda yardım edecek.

Neyse günler geçiyordu. Mehtap Hanım sürekli sorularımızı cevaplıyor, umut dolu yazılar yazıyordu. Bense sürekli takip ediyor soru soruyor sınıf arkadaşlarımın sorduğu benim aklıma gelmeyen ayrıntıları öğreniyor ve not alıyordum.

18 gün gerekiyordu davranışların alışkanlığa dönüşmesi için ve 21 gün sonunda artık hayatımın beslenme anlamında gerçekten değiştiğini farketmiştim.

Bu arada etraftan gelen saçma sapan tepkilere kulaklarımı tıkamış beni destekleyenlere her fırsatta minnettarlığımı bildirmiştim.

Bu konuda eşimin desteğini hiç bir zaman unutmam. Bana güvendiğini inandığını her fırsatta dile getirdi. Tatlıyı çok sevmesine rağmen bu süreçte asla yemedi. kendim için pişirdiğim yemeklerden başka ekstra bir yemek talebinde bulunmadı. zaman zaman sabahları erkenden kalkıp benimle yürüyüşe çıktı. Kendisinin hiç bir zaman kilo problemi olmamasına rağmen o da benimle bu hayata uyum sağladı. hatta artık kendini daha zinde ve güçlü hissettiğini bir süre sonra kendi de söyledi. Bunlar gerçekten güzel destek araçlarıydı benim için. Şanslıydım. Burada kendisine bir kez daha teşekkür etmek istiyorum. Mükemmel bir eş ve mükemmel bir baba olduğu için :)

Yaz tatili yaklaşırken artık insanlar bendeki değişimi farketmeye başladılar. Ben de artık 46 beden eteklerim belimden düşmeye başlayınca duyduğum mutlulukla gardırobun önünde oturup bir güzel ağladım bir sabah :) Hemen eteklerimi daralttırdım. Yeni etek yada giysi almak istemiyordum çünkü kilo vermeye devam edeceğimi biliyordum.

Bir yandan makarnalı yapmayı tercih ettiğim yeşil çorba bir yandan metabolizma çayı ıhlamur, yeşil çay, bir yandan mis gibi zeytinyağlılar, ızgara etler aslında hayat umduğumdan da lezzetli geçiyordu :)

Ilk başlarda içimde var olan dayanılmaz tartılma duygusuyla baş etmem çok zordu ama ona da alıştım. Mehtap Hanım ne derse harfiyen yerine getirmek için tüm yaşam enerjimi kullandım . hata yada eksik yada fazla yapmak istemiyorum. Ona olan güvenim sonsuzdu ve bu güven hiç bir zaman boşa gitmedi. O bu sayfalarda yüzünü görmediği, adını bilmediği insanlara yardım etmek için yapabileceği her şeyi yaptı.

Tatil yaklaştıkça gerçekten mutluluğum da artıyordu. kilo vermem devam ediyordu ve ben 1,5 yıldır görmediğim anneannemin yanına gidecektim. eminim bu değişimi o da farkedecek ve çok sevinecek hatta kutlamak için koca bir tepsi su böreği yapacaktı :)

Korkmuyordum bu defa tatile gitmekten . eskiden tatil demek rahatlamak ve kilo almakla eşdeğerdi benim için ama bu defa gerçekten her şey çok farklıydı. 15 günlük tatil boyunca hemen her akşam yürüyüş için sahile gittim. hemen her sabah anneannemin yaptığı güzel hamur işlerinden tattım ama makul miktarlarda. bol bol su içtim. metabolizma çayına ara verdim onun yerine ıhlamur ve yeşil çay içtim. tüm yüksek kalorili yiyecekleri yememi öğle öncesine ayarladım sonra aynen zeytinyağlı balık salata meyva yoğrut yemeye devam ettim. Bol bol su içtim. Böylece tatilde ne katı bir rejim derdinde oldum ne de ufak lezzet kaçamaklarından men ettim kendimi.

İşin sırrı dengedeydi ve ben gerçekten dengenin doruklarında bir tatil yaptım. Döndüğümde 1 kilo verdiğimi gördüğümde nedense pek şaşırmadım.:)

Bugün 10 Ekim 2009 Cumartesi. Önce sağlık deyip sınıfa kaydolalı tam olarak 6 ay oldu.


Yaşım:29 Boyum:158 cm. 5 yıllık evliyim. 2 yıl önce doğum yaptım.

13.04.2009: 83 kg

25.09.2009: 57.5 kg

25 kg verdim ben.

İnanmak zor olsa da verdim.

Uzun yıllar sonra ilk defa bir şeyi gerçekten başardım. Ben yaptım, biz yaptık.

Mehtap Hanım'la başardık.:)

Dün 38 beden bir etek aldım.

Evlendiğimde giydiğim S beden eşofman altımı giydim yazıyorum bunları :)

Darısı kalan 3,5 kg.a

Bu beslenme biçimine başlamamış olan arkadaşlarıma sesleniyorum.

Sayfanın sağında etiketler başlığını bulun ve "önce sağlık" etiketini tıklayın. çıkan yazıları kronolojik olarak okumaya başlayın. ama yorumları atlamayın onları da okuyun. sorulan soruları, Mehtap Hanım'ın hemen yada bir sonraki yazısında verdiği cevapları dikkatle okuyun. notlar alın. başarı öykülerini tekrar tekrar okuyun.

Olmaması için imkan yok, olamasaydı benimki olmazdı.

Herşey için herkese, eşime, Mehtap Hanım'a ve de özellikle kendime teşekkür ederim ...:)
.
.
.
22 Ekim 2009'Roma